1 mei 2019, door Tessa

Afgelopen maand kwam kokosolie weer eens negatief in de media. Dit is niet de eerste keer. Niet-onafhankelijke, flink gesubsidieerde partijen zoals de Amerikaanse Heart Asociation en het Nederlandse Voedingscentrum, haalden al eerder flink uit naar kokosolie. Dit 100% natuurlijke vet met wetenschappelijk bewezen goede eigenschappen, kaapt namelijk een steeds groter deel van de omzet weg van margarine en vloeibare bak- en braadproducten. 

Er zijn hoogleraren en andere voedingsexperts die hun ziel aan de duivel verkopen. De titel ‘Hoogleraar aan Harvard’ klinkt aannemelijk, maar dit zegt niet dat iemand ongegronde, niet-wetenschappelijk onderbouwde beweringen mag doen. En al helemaal niet dat iemand die aan Harvard verbonden is onderzoeksfeiten mag verdraaien. 

Want laten we eens kijken naar verzadigd vet. Er zijn twee typen verzadigd vet. Lange, stugge ketens die inderdaad makkelijk in de bloedvaten blijven plakken. Gevonden in vet vlees, kaas en gefrituurd voedsel. En dan zijn er nog kortere, flexibele ketens die we middellange keten vetzuren noemen of wel MCT’s. Deze bewegen zich gemakkelijk door de bloedbaan en hebben daardoor weinig kans om vast te plakken in de aderen. Je kunt dus niet zeggen dat kokosolie slecht is omdat het verzadigd vet bevat. Je moet eerst kijken wat voor soort verzadigd vet. 

Nieuwsflits: kokosolie bestaat hoofdzakelijk uit MCT’s, korte ketens die niet gemakkelijk blijven plakken en het slechte cholesterol dus niet verhogen. Sterker nog: kokosolie verhoogd het goede cholesterol én kan het slechte cholesterol in een gezondere variant veranderen. Alle verzadigde vetten over een kam scheren is dus veel te kort door de bocht. 

Wij zien de propaganda tegen kokosolie als een noodkreet, omdat instanties als de Amerikaans hartstichting en ook het Voedingscentrum een groot deel van de jaarlijkse sponsorgelden (van de margarine-industrie) kwijt dreigen te raken. Dus, wat doe je dan? Je komt met iemand met een belangrijke titel en die laat je hard uithalen tegen je grootste concurrent: kokosolie. Of de feiten en beweringen niet kloppen, dat weet de consument niet. Beweringen als “puur vergif” en “ongezonde cholesterolverhoger” zijn termen die blijven hangen. Missie geslaagd zou je denken. 

Gelukkig weet de consument steeds meer en leest zich goed in over voeding. Op social media zie je al aan de talloze reacties onder het artikel dat hierover in het Parool verscheen (met als kop ‘Niks superfood, weg met die mythe van kokosolie’) dat je niet zomaar wegkomt met beweringen zonder goede bewijsvoering op tafel te leggen. Toch blijft de vraag: “Hoe weet je nu nog wat een goed vet is en wat een slecht vet?” Lees ons eerder verschenen nieuwsbericht eens: ‘Goede vetten, slechte vetten’. Heb je verder nog vragen, mail ons gerust.